Konuşma doğuştan kazanılmış motor beceriler içinde en karmaşık olanıdır. İnsanlar bir saniyede ortalama 14 adet ses çıkarır ve konuşma üretimi için pek çok sinir tarafından uyarılan 100 adet kas çalışır. Yanaklar, boyun, çene, dil ve dudaklar konuşmada ses üretimi için koordineli bir şekilde çalışmak zorundadır. Tüm bu bilgiler ışığında konuşmanın ne kadar karmaşık bir işlem olduğunu anlamak zor değildir.
Merkezi ya da periferal sinir sitemi hasarları sonucu oluşan konuşma bozuklukları motor konuşma bozuklukları ya da nörojenik konuşma bozuklukları olarak adlandırılırMotor konuşma bozuklukları ikiye ayrılır.
1-Dizartri
2-Apraksi
Dizartri
Konuşma sırasındaki koordineli hareketleri düzenleyen nöral mekanizma hasarları sonucu ortaya çıkan konuşma bozukluğudur. Sinir sistemindeki hasarlar sonucu konuşma sırasında harekete geçen kasların zayıflaması ya da tamamen hareketsizleşmesiyle fonasyon, artikülasyon, rezonans ve/veya prosodide bozulmalar meydana gelir.
Apraksi
Hareketlerin istemli ya da amaçlı olarak başlatılmasında ve devam ettirilmesinde yaşanan güçlüktür.
Apraksinin çeşitli tipleri vardır fakat bunlardan sadece sözel apraksi dil ve konuşma bozuklukları grubuna girer.
Sözel apraksi, fonemlerin üretilmesinde motor hareketlerin ve kelime üretiminde ardışık kas hareketlerinin istemli olarak yapılamadığı motor planlama ve programlama problemidir. Herhangi bir felç ya da kas zayıflığı olmamasına rağmen konuşma üretimi için gerekli hareketleri başlatma, konuşma elementlerini programlama, sıralama, birleştirme ve devam ettirme zorluğu çekilmesidir.
Özellikle uzun kelimeler ve üretimi karmaşık olan artikülatör organ hareketliliği gerektiren kelimelerde, konuşma sesleri üretiminde ve prosodide bozulmalar vardır. Apraksik konuşma ritm ve tonlamalarda bozulmalar, kesik kesik ve tekrarlamalar halinde olabilir. Bunların yanında apraksik çocuklarda kelime olmayan bir sesi katma, uzatma, ses ya da heceleri tekrarlama şeklinde hatalar yapabilirler. Çoğu zaman bu hatalar tutarlı değildir.